جغرافیای طبیعی:
این استان به مرکزیت شهرستان خرم آباد در جنوب غربی ایران و در میان رشته کوه های زاگرس قرار دارد. آب و هوای آن به سه دسته؛ گرم و خشک جنوب، معتدل مرکزی و سرد شمالی تقسیم میشود. در این استان آبشارها و رودخانه های متعددی وجود دارد که مهم ترین آن ها عبارتند از: رودخانه های سمیره وکشکان، سزار و بختیاری که در حوزه های آبریز موجود در این استان جریان دارند (سایت استانداری لرستان). و نیز این خطه اراضی و باغ های حاصلخیزی هم دارد که همین مسئله سبب شده است تا از روزگاران کهن اقوام مختلف در این دیار سکونت داشته باشند.
جغرافیای تاریخی:
بنابه گفته جغرافی نویسان و براساس متون تاریخی این سرزمین از دیرباز مهد فرهنگ و تمدن بوده است و طوایف و اقوام گوناگون بسان؛ لولوبی ها، گوتی ها، مانایی ها و به ویژه کاسیها درآنجا اقامت داشتندکه در قرن 23ق.م در الواح عصر پوزوراینشوشیناک از آنان یاد شده است (گیرشمن، 1382: 55). اینان علاوه بر اینکه جنگاوران خوبی بودند به زراعت و دامپروری نیز می پرداختند. این منطقه در دوران مادها، هخامنشیان و ساسانیان نیز به علت نزدیکی به بین النهرین اهمیت وافری داشت. بنابراین این حکومت ها همواره والیان مورد اعتماد خویش را انتخاب می کردند. پس از سقوط ساسانیان و تسلط مسلمانان بر ایران نیز خلفا همچون عصر باستان حاکمان مورد اطمینان خود را بر این ناحیه به کار گماشتند. در اوایل قرن 4 ق خاندان آل حسنویه کرد و زان پس؛ در حدود سال 580 ق نیز والیان لرکوچک توسط شجاعالدین خورشید (580 – 621ق) بر لرستان حاکم شدند و تا سال 1006ق یعنی دوران حکومت شاه عباس صفوی به حیات خویش ادامه دادند. اگرچه بدلیسی در شرفنامه آن ها را کرد می داند (بدلیسی، 1377: 26 – 27) اما شاید بدان علت است که درگذشته مرسوم بودکه طوایف کوچرو و چادرنشین را کرد می نامیدند. شهرهای مهم آن عبارت بود از: بروجرد، خرم آباد و شاپورخواست که به گفته ابن حوقل آباد و حاصلخیز بودند بالاخص بروجرد که به دست حمویه بن علی وزیر آل ابی دلف گسترش پیدا کرده بود (ابن حوقل، 1366: 111). مؤلف کتاب «حدود العالم من المشرق الی المغرب» نیز محصولات آنجا را ستوده است (مؤلف گمنام، 1361: 141). در دوران قاجاراین منطقه بدان علت که کبیرکوه میان آن قرار داشت به دو بخش پشتکوه و پیشکوه تقسیم شد (دمومرگان، 1339: 1/ 224 – 225) که هم اکنون به ترتیب استان های ایلام و لرستان هستند. والیان فیلی نیز پس از سقوط اتابکان لر کوچک تا حدودسال 1307 ش بر این منطقه با قدرت حکمرانی نمودند و سرانجام در دوران پهلوی اول انحلال یافتند (افشار سیستانی، 1372: 155 – 159).
اقوام:
ساکنان لرستان از قدیمی ترین ایام لر و لک بودند اگرچه در میان آنان کردها هم زندگی می نمایند. این طوایف به شاخه های مختلف تقسیم می شود و هرکدام در قسمتی از این سرزمین ساکن هستند و از اقوام اصیل ایرانی محسوب می شوند و جمعیت کثیری نیز دارند. مهم ترین طوایف و ایلات آنان عبارتند از: کاکاوند، بیرانوند، آدینه وند، حسنوند، جلیل وند، ایل مافی و غیره که برخی از اینان یکجانشین و بعضی دیگرکوچرو هستند (شهبازی، 1369: 134).
دین و مذهب و زبان:
ساکنان لرستان شیعه اثنی عشری هستند البته در بین آن ها پیروان صوفیانه بسان اهلحق هم دیده می شود. آنان در اعیاد مذهبی و سوگواری مراسم های خاصی را برگزار می کنند. زبان این قوم لری است که ترانه های لری را فهلویات یا پهلوی نامیده اند و دراین خصوص کتاب های فراوانی وجود دارد (ایزدپناه، 1379: 1- 10). آنان در مراسم سوگواری خویش در ایام محرم و صفر سقاخانه بر پا می نمایند و از سوگواران پذیرایی می کنند (طهماسبی و عطارزاده، 1392: 4).
اهم بناهای تاریخی و مکانهای فرهنگی وگردشگری:
1- سنگ نوشته (دوره سلجوقیان)
2- مسجد جامع بروجرد (دوره سلجوقیان)
3- مقبره حیات الغیب (دوره قاجار)
4- مقبره شهنشاه (شجاعالدین خورشید) (از اتابکان لرکوچک)
5- امامزاده جعفر بروجرد (دوره سلجوقی)
6- مقبره خلیل اکبر
7- مقبره زید بن علی
8- گنبد بابا بزرگ (امامزاده ابراهیم)
9-مقبره باباطاهر
10- قلعه فلک الافلاک (دوره ساسانی)
11- امامزاده قاسم
12- قلعه کوهزاد
13- قلعه زاغه
14- پل شاپوری
15- پل دختر
16- پل گاومیشان و غیره (اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان).
غذاهای محلی:
خورشت سیب، کوفته نخودچی،کباب بروجرد، آش شعله ماش، آش گوشت، خورشت قلیه ترش، سغدو، آبگوشت دوگله دودار، گوله ریزه و چزنک رغو (الهیگشت).
آداب و رسوم:
مراسم سوگ و سوگواری
مراسم سوگ و سوگواری را دراستان پُرس یا چَمر می نامند. واژه پرس ریشه اوستایی دارد؛ زیرا زرتشتیان ایران مراسم سوگ را پُرسه میگویند. مردم استان در مراحل مختلف سوگواری خویشاوندان، همسایگان و آشنایان، شرکت و حضور فعالی داشته و دارند؛ این مشارکت دارای کارکرد روانی و اجتماعی است. دلجویی و احساس همدردی با بازماندگان موجب کاهش رنج و مصیبت آنان می گردد. از طرفی نیز موجب همبستگی و یکپارچگی هر چه بیشتر واحدهای اجتماع محلی می شود وکارکرد اقتصادی نیز دارد؛ چرا که افراد با کمک های مالی خود نقدی و غیر نقدی، به بازماندگان کمک می کنند تا به روال عادی زندگی برگردند.
مراسم و آیین های نوروزی
چند جشن باستانی در لرستان برگزار میشود که یکی از آن ها جشن نوروز است. از نخستین روزهای اسفند مردم آماده برگزاری نوروز می شوند. خانه تکانی، سفید کاری و رنگ آمیزی خانه، شست و شوی فرش و وسایل زندگی و تهیه لباس نو حرکت پر شوری است که رسیدن نوروز را نوید می دهد. برخی از آیین های نوروزی در لرستان عبارتند از: سبزه نوروزی، جمعه آخر سال، اَلَفه، برات، چهارشنبه سوری، سفره هفت سین، دید و بازدید نوروزی، نوعید و سیزده به در.
شب یلدا (شُو چِله)
مردم لرستان هر سال طولانی ترین شب سال را با آداب و رسوم خاصی سپری می کنند. بعضی از غذاهای مخصوص مردم در این شب کباب بوقلمون وگوسفند، سبزی پلو با ماهی و خورش سبزی است. آجیل مخصوص این شب، « گَنم شیر» میباشد. ترکیب آن، گندمی است که قبلاً در شیر خیسانده، زردچوبه و نمک به آن اضافه شده، روی تابه برشته و با مغز گردو، پسته، کنجد، شاه دانه و کشمش مخلوط شده است. مردم در این شب در خانه بزرگان جمع می شوند و به خواندن دیوان حافظ و تفأل به آن، خواندن فال « چِل سِرو » و شاهنامه می پردازند. شاهنامه خوانی از رسوم قدیمی است که علاوه بر شب یلدا در تمام طول سال اجرا می شود. مهم ترین کارکردهای اجتماعی شاهنامه خوانی عبارتند از: سرگرمی و پرکردن اوقات فراغت، ایجاد همبستگی ملی، انتقال فرهنگ ملی، برانگیختن احساسات رزمی و همچنین روحیه شعر و شاعری، تأثیر مهم آن درگسترش روحیه پهلوانی و جوان مردی وگسترش زبان فارسی است. (دانش چی)
با توجه موارد فوق استان لرستان خطه ای کهن و از مناطق مهم فرهنگی و تمدنی ایران زمین به شمار می رود. وجود اقوام و عشایر مختلف با فرهنگ خاص خود باعث شده تا این استان از تنوع قومیتی و آداب و رسوم منحصر به فردی برخوردار باشد که لازم است درباره فرهنگ عشایر و طوایف این استان تحقیقات بیشتری انجام شود. همچنین بزرگان و دانشمندان بسیاری از این منطقه برخاستند که همین مسئله اهمیت و هویت علمی برجسته آنجا را نشان می دهد. متأسفانه تاکنون این اشخاص به طورکامل معرفی نشدند. پس بایستی زندگی نامه این مشاهیر فرهیخته و نیز اقدامات آنان به خوبی مورد تحقیق و بررسی قرارگیرد تا بدین طریق، مردم ایران در اقصی نقاط این کشور پهناور با کلیه این افراد بزرگ و نامور آشنا شوند. بنابراین رسالت محققان و صدا و سیما بالاخص مرکز لرستان این است که دانشمندان لرستان را به خوبی معرفی نمایند تا چهره های علمی و فرهنگی استان لرستان بهتر به همگان شناسانده شود.
منابع
ابن حوقل(1366)، سفرنامه، ترجمه و توضیح جعفر شعار، تهران، امیرکبیر، چ2.
افشار سیستانی، ایرج(1372)، ایلام و تمدن دیرینه آن، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی.
ایزدپناه، حمید(1379)، فرهنگ لری، خرمآباد، نشر افلاک.
بدلیسی، شرف خان(1377)، شرفنامه (تاریخ مفصل کردستان)، به اهتمام ولادیمیرولییامینوف زرنوف، تهران، اساطیر.
دومرگان، ژاک(1339)، سفرنامه، ترجمه کاظم ودیعی، ج1، تبریز، چهر.
شهبازی، عبداله(1369)، مقدمه ای بر شناخت ایلات و عشایر، تهران، نی.
طهماسبی، فریدون و عطارزاده، مینا(1392)، جایگاه دین وآداب و رسوم مذهبی در میان لرهای لرستان، همایش ملی سیر تحول ادبیات بومی لرستان.
گیرشمن، رومن(1382)، تاریخ ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه محمود بهفروزی، تهران، جامی، چ2.
مؤلف گمنام(1362)، حدودالعالم من المشرق الی المغرب، به کوشش منوچهر ستوده، تهران، کتابخانه طهوری.
اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان https://herasatlr.farhang.gov.ir
استانداری لرستان https://lorestan.inso.gov.ir
الهی گشت https://www.aghayetour.com
دانش چی، https://www.daneshchi.ir