۰۱
مرداد ۰۱
مسمغان به معنای بزرگ مغان یا موبد موبدان عنوانی بودکه در قرن هفتم میلادی در زمان ساسانیان و پس از زوال این سلسله احتمالاً برای فرمانروای یک منطقه به کار می رفته‌است. از طرفی هم، سقوط ساسانیان منجر به تشکیل حکومتهای محلی در برخی از نقاط ایران بسان طبرستان گشت. یکی ازکسانی که عنوان مسمغان را داشت مردانشاه از خاندان کارن بودکه در دماوند، لاریجان و نواحی اطراف آن حکمرانی می‌کرد و جانشینان او تا سال ۱۴۲ق بر این مناطق فرمانروایی نمودند و سرانجام در یورش عباسیان از میان رفتند. شخص دیگری که مسمغان نام داشت ولاش از بزرگان خاندان کارن بودکه به عنوان مرزبان میان دورود شناخته می شد؛ وی نیز در یک انتقام جویی توسط سهراب اسپهبد باوندی کشته شد.
(منبع: تاریخ طبری)
